นักศึกษาสาวจบใหม่ ผู้มีความใฝ่ฝันมากมาย แต่สิ่งที่ชอบจริงๆนั้นกลับเป็นเพียง การตื่นมา กินของอร่อย ดูซีรี่ส์ อ่านนิยาย คุยกับแมว คุยกับคนรักและครอบครัว ทานอาหารพร้อมหน้า นอนหลับฝันดี พร้อมตื่นาเที่ยวเล่นอีกวัน ความใฝ่ฝันที่จะเป็นแม่บ้าน อยู่บ้านเฉยๆ มีคนเลี้ยงดู ยุคที่ไม่ต้องดิ้นรนน่ะ ความขี้เกียจคือนิสัยส่วนตัวอ่ะนะ แต่ก็มีนิสัยขยันแปลกๆเหมือนกัน ดูย้อนแย้งในตัวดี
แต่เธอเรียนจบแล้วไม่มีงานทำนี่สิ แถมยังอยู่ในช่วงโควิด-19 ด้วย อะไรจะ เหมาะเจาะแบบนั้น วันนึงเธอนอนหลับไปอย่างทุกวัน แต่พอตื่นนี่สิกลับพบว่า สถานที่แปลกตา ผู้คนเปลี่ยนไป แถมยังพูดจีนอีก เธอฟังไม่รู้เรื่องหรอกนะ โชคดี บังเอิญพบเพื่อนผูู้หนึ่งกำลังท่องภาษาอังกฤษ เลยขอความช่วยเหลือได้ ไปๆมาๆ ก็กลายเป็นเพื่อนสนิท แต่ชีวิตที่ควรจะเรียบง่ายม่จบแค่นั้นน่ะสิ เมื่อสักพัก มีราชโองการให้เธอแต่งเข้าจวนแม่ทัพ (ก็ดีแล้ว ที่ไม่ใช่วัง) ตอนแรกก็ช็อกนะ แต่คิดอีกที ก็ดีเหมือนกัน ความฝันที่จะมีคนเลี้ยงดู ไม่ต้องดิ้นรน ใช้ชีวิตแต่ละวันให้มีความสุขน่ะ กำลังจะเกิดขึ้น แต่มันก็ไม่ง่ายเมื่อเธอยังไม่ทันแต่งก็จะต้องรับศึกจากว่าที่อนุภรรยาที่อยากแต่งเข้าจวนว่าที่สามีเธอจนตัวสั่น แล้วชีวิตมันจะสงบได้ไงถ้าต้อง คอยระแวงหรือรบรากับอนุ แบบในนิยายอ่ะ ไม่เอาหรอก เธอไม่อยากโดนวางยาพิษวันละหลายรอบ หรือใส่ร้ายจนถูกโบย อะไรทำนองนั้นหรอกนะ เพราะฉะนั้น ภารกิจต่อมาคือ ทำยังไงก็ได้ ให้แม่ทัพอะไรนั่นไม่ต้องรับอนุ เป็นอันจบ
ก็ดีสิ....จบแค่นั้นก็ดีสิ เวรกรรมอะไรหรอเมื่อ ฮ่องเต่ต้องการทายาทจากแม่ทัพ มันราชโองการไรเนี่ย ถ้าสมรสแล้วยังไม่มีลูกจักต้องรับอนุ โอ้ย กำจัดคนเก่าว่ายาก จะบล็อกคนใหม่ ต้องท้องอีก เอาว่ะ อย่างไร ธรรมเนียมที่นี่ มิอาจหาผัว เอ้ย สามีใหม่ได้ ก็ต้องคนนี้แหละ มา ม๊ะ สามีขา มาทำลูกให้ข้าซะดีๆ
คิดว่าจะแฮปปี้แอนดิ้งหรอ..ไม่จ๊ะ อิตาแม่ทัพบ้านั่น มีคนรักแล้วอีก จะเอาไปอะไรปสู้คนในใจเค้าอ่ะ
ก็ดูกันว่า จะได้ลูก หรือได้ใบหย่าแทน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น